Grodzieńskie losy pchor. Jerzego Radwan-Janowicza

Dostaliśmy list od p. Wandy Marii z Radwan- Janowiczów Wojciechowskiej o losach jej przyrodniego brata, który poległ 21 września 1939 r. w obronie Grodna.
ChcÄ™ dorzucić kilka informacji dotyczÄ…cych obrony Grodna  we wrzeÅ›niu 1939. ByÅ‚o to jedyne miasto ,które siÄ™ broniÅ‚o przed bolszewickÄ… nawaÅ‚nicÄ…….
Jestem przyrodnią siostrą wachmistrza- podchorążego ś.p. Jerzego Radwan-Janowicza, który służył w 2 szwadronie 101 pułku ułanów. Poległ 21 września  1939 roku.
DokÅ‚adny opis tej bohaterskiej obrony miasta jest zamieszczony w opracowaniu „Wojna polsko- sowiecka 1939” tom I Monografia, Warszawa 1997, Wydawnictwo Antyk, Marcin Dybowski;
strona 125, cytujÄ™: „W walce tej polegÅ‚ wachmistrz -podchorąży Jerzy Radwan-Janowicz”.
I dalej Tom II „Wojna polsko-sowiecka 1939″ Dokumenty, Warszawa 1997 str. 245, cytujÄ™ ” Radwan-Janowicz Jerzy wachm. podch .rez. z 2 szwadronu 101 P. UÅ‚. Rez., poległ 21.09.1939. w Grodnie”
Åš.p. Jerzy Radwan- Janowicz jest pochowany w zbiorowej mogile w Grodnie.
Pozwalam sobie załączyć (przepisaną przeze mnie z oryginału) relację por. Michała Siemiradzkiego opisującą ostatnie chwile straceńczej walki na ulicach Grodna i bohaterską śmierć ś.p. Jerzego Radwan-Janowicza.
W uznaniu  dla Jego bohaterskiej postawy, Minister Obrony Narodowej Rządu RP na Uchodźstwie odznaczył w 1949 roku pośmiertnie ś.p. Jerzego Radwan-Janowicza dwukrotnie Krzyżem Walecznych.
 RADWAN-JANOWICZ
                                                                                                    Â