Szack

28-30 września 1939 doszło do starcia między 52. Dywizją Strzelecką Armii Czerwonej, a liczącą około 4 tys. żołnierzy grupą Korpusu Ochrony Pogranicza generała Wilhelma Orlika-Rückemanna. Szacka broniły dwie kompanie z 112. Pułku Strzeleckiego wsparte plutonem CKM. 54. Dywizjon Przeciwpancerny zajął pozycję w połowie drogi z Szacka do miasta Mielniki. Po stronie sowieckiej w walkach wziął udział między innymi 411. batalion pancerny, dowodzony przez kapitana Nieseniuka, który został całkowicie rozbity. 29 września oddziały polskie wycofały się w kierunku przeprawy przez Bug w Grabowie. W walkach z Sowietami zginęło lub zostało rannych 500 polskich żołnierzy. Straty wojsk radzieckich wyniosły: 81-82 zabitych i 184-185 rannych żołnierzy, zniszczonych 8-9 czołgów T-26 i 5 ciągników artyleryjskich Komsomolec.